O patronie
Stanisław (Heronim Franciszek) – imiona z chrztu świętego Konarski (1700-1773), pedagog, reformator szkolnictwa, pisarz polityczny, publicysta, poeta i dramaturg, pijarski prekursor polskiego oświecenia. W latach 1725-27 studiował w Collegium Nazarenum w Rzymie, gdzie następnie był nauczycielem retoryki. Po rocznej podróży do Francji, Niemiec i Austrii dla uzupełnienia studiów powrócił 1730 do kraju gdzie rozpoczął prace nad edycją kompletnego zbioru praw polskich “Volumina legum”.
W 1740r otworzył w Warszawie elitarną szkołę dla młodzieży szlacheckiej Collegium Nobilium, a następnie doprowadził mimo silnej opozycji do zreformowania całego szkolnictwa pijarskiego w Polsce według opracowanego przez siebie programu. Reforma szkolna Konarskiego stanowiła punkt zwrotny w walce o modernizację nauczania w Polsce w XVIIIw. Jej celem było przede wszystkim wychowanie patriotyczne i obywatelskie młodzieży, a także zaznajomienie z osiągnięciami nauki nowożytnej. Zadania reformy realizował także pijarski teatr szkolny, dla którego Konarski tłumaczył i inspirował przekłady klasyków francuskich, a także napisał dramat wzorowany na tragedii klasycystycznej “Tragedia Epaminondy” w którym wykorzystał wątek antyczny dla ukazania konieczności reform politycznych w Polsce. Był też Konarski autorem wierszy o tematyce patriotyczniej i obywatelskiej.
W podręcznikach retoryki “O poprawie wad wymowy” i “O sztuce dobrego myślenia” Konarski wypowiedział walkę barokowej manierze językowej, podkreślając związki retoryki z logiką. Prace te są zwykle cytowane wśród tych, które torowały drogę myśli oświeceniowej w Polsce. Konarski był związany politycznie najpierw ze Stanisławem Leszczyńskim, z programem familii i królem Stanisławem Augustem Poniatowskim. W dziele “O skutecznym rad sposobie” stanowiącym manifest polityczny jego działalności, pierwszy w Polsce przeprowadził gruntowną krytykę liberum veto, domagając się reformy sejmu. Traktat ten jest zaliczany do najświetniejszych w polskiej literaturze politycznej. W 1771r. król wyróżnił Konarskiego medalem z napisem “Sapere auso” (temu, który odważył się być mądry).
